Ramazan-ı şerif'i yarıladık bile.Ne de çabuk geçiyor günler,vakitler vakitleri kovalıyor sanki.Ramazan'ı çok seviyorum,çok sevilen şeyler çabuk biter derler ya hani...Buna yoruyorum.
Bi heyecanla bekledik kaçta kalkıcaz sahura,iftarı kaçta ediyoruz ilk gün,kaç saat oruçlu olmuş oluyoruz biz şimdi?... Gibi gibi sorlarla çenemizi yormuş olsakta,ne kadar çabuk alıştık baksanıza.
Sanki hayat hep böyle idi,her gece sahura kalkıyorduk,gündüzleri niyetli geziyorduk.
İftar zamanı yaklaşınca evleri sanki heep bir telaş alıyordu.
' Bugün ne yapsam iftara' :)
Benzer sorular hanımları gezeler durur.
Çayı çorbası tatlısı tuzlusu hiç eksik olur mu? Heleki güllaç! Ramazan'ın gelişini kendi adıma bi parça marketlerde hissettim.Osmanlı şerbetleri,gül suları,güllaçlar felan fişman,ha bide hurmanın tezgahlarda başrol oyunculuğu :) Severim kendisini..
Malum Ramazan paylaşmaktır diyoruz,sofraları imkan verdiğince nacizane sevdiklerimizle geçiriyoruz.Yer sofrasında,masada,piknikte çayır çimende..Yazın Ramazan daha mı renkli geçiyor ne?
Evet günler uzun ama Allah sabrını nasıl veriyor,ortaklaşan yük hafiflermiş ya , herkesin oruçlu olduğunu bilmek ayrı bir direnç veriyor bünyeye, küçücük çocuklar tutuyor yahu! Demeden edemiyor insan...
Ramazan bereketiyle geldi her haneye,evde iki kişi olmak çoğu zaman avantaj olsada,bazıları dezavantajda olabiliyormuş.Bitirilmeye çaba gösterilen tabaklarla geçti her iftar soframız :)
Bardak bardak suyla şişen karınlara yemek için yer kalmayınca,'hadi şunuda ye de yıkayayım' bu seneki demirbaş cümlem oldu bizim evde.
Açken insanın gözü bir dönüyorki hayalindeki yemeklerle,dokunamayın hayallerime diyesi geliyor işte.Ne açlık ne de susuzluk esasında,o iftar saatlerine doğru evde halsizlikten sünen ben var ya ben,onu bile sevdirdi Ramazan.İftar programları,dualar,soru soranlar cevap arıyanlar,sohbet muhabbetler...Ramazan'a dair herşeyin dibine varmak istiyorum,şu sıralar en çok da Teravih namazının...
Masanın başında Allah-u Ekber deyişini müezzinin beklemek bile ne güzel.İlk yudumla buz gibi suyun ciğerinizi yararak açışını hissetmek,ne büyük bir lütuf bunca nimete sabit olmak.Rabbim biz 11 ay bunun farkındamıydık!
Biz burda sanki Ramazan'ı yaşıyormuyuz ki? Siz birde Sultanhamet'e Eyüb'e gidin.Arşınlamış gelmiş herkes,bizde dahil.Az bir yerde,bir örtü seripde yetecek kadar,evden yanımıza koyupta kollarımızın taşıyabileceği kadar,gönlümüzün gözü,kalbimizin kapıları açılasıya kadar... İşte topu topu hepsi bu kadar..
HAYIRLI RAMAZANLAR
SELAMETLE
Mübarek ramazan gibisi yok... Bu yaz sıcağında bile Rabbim işimizi kolaylıyor çok şükür... Bitmesine üzülüyorum ya:( Kıymetni bilelim hayırlı ramazanlar:)
YanıtlaSilKatılıyorum ve yarısına geldiğimiz için hem seviniyorum bayram yaklaşıyor diye hemde üzülüyorum bitiiyor diye...Hayırlı ramazanlar
SilEvlenipte İstanbul'a gelene kadar, burnumda tütmüştür hep burası.. Ramazanaın manevi atmosferi sanki burada daha bi güzel hissettiriyor kendini... Senin de dediğin gibi Eyüp, Sultanahmet sanki bu manevi havayı içimize çekmemize daha da yardımcı oluyorlar... Ramazanın güzellikleri saymakla bitmez.. Dilerim Rabbim en güzel şekilde geçirmemizi nasip eder... Dua ile, selametle..
YanıtlaSilRamazanın buralarda daha bi başka,insan gelir gelmez onu hissedebiliyor.Amin inş.
SilNe güzel ifade etmişsiniz, duygularımıza tercüman olmuşsunuz. Gönlünüze, kaleminize sağlık :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
SilRamazanı her sene iple çekiyorum.Allah hepimize layıkıyla yaşabilmeyi nasip etsin.Sultanahmete bu sene gidemedim henüz ama gitmeye niyetliyim :)
YanıtlaSilAmin inşallah,niyetlenince herşey oluyor ;)
Silİnstagramdan da takip ediyorum günlük rutinini ve enerjini gerçekten tebrik ediyorum. Ben masayı hazırladıktan sonra fotoğraf çekmek bile aklıma gelmiyo son saatlerde iyice baygın oluyorum. Sen çok enerjiksin maşallah:)
YanıtlaSilO son saatler herkesde aynı herhalde :) Çok teşekkür ederim :)
Sil