PASTASAL...

Günaydınlar blogcanlar.

Son zamanlarda pandispanya yapma aşkımdan bahsedecek olursam durumlar gayet başarılı.Ev hanımıyla iş kadını arasında gel gitler yaşarken bir çok şey öğrenmiyor değilim :) Sürekli tarif arşivi oluşturmakla meşgulüm ev hanımlığı yolunda ve öyledir ki hep tatlılardan yana tarifler deniyorum :) Sırf insülin direncimi kıramadığım için zaten diyetlerin hakkını veremedim ya! :)

 

İlk denememi annemin mutfağında gerçekleştirdim,tariften bahsedince eee kalk yap madem öyle balladıracağına ! diyerek kolları sıvadım besmeleyle,ilk deneme şahaneydi bana göre.İnstagramda Newyorktan adıyla Şeyma Abla Hünerli Bayanların tarifini yapıp devasa kabaran kekini gösterince gaza geldim galiba :) Tarif için tekrardan teşekkür ediyorum ;) Mutfak tecrübem öyle yıllara dayanmıyor tabiki,dolayısıyla daha önce pandispanya pişirmedim.Tiramisu için olsun pasta için olsun hazır pasta keki kullanırdım :) Bu tariften sonra marketten almak hiç içimden gelmiyor.Bayanların bloglarında orıgınal tarifleri bulabilirsiniz elbet ama hızlıca tarifi yazıcak olursam;

 

4 yumurtanın sarılarını ve aklarını ayıralım ayrı kaplarda önce beyazını sıkı bir köpük oluncaya kadar 2 türk kahvesi fincanı şeker ile çırpalım.Sonra sarılarını 2 türk kahvesi fincanı şeker ve 3 yemek kaşığı kaynar su ile çırpalım sabır ve özen ile,kollar biraz yorulabilir fakat emek olmadan yemek olmuyor :)  Şeker tamamiyle eriyip homojen olunca,bir portakalın kabuk rendesi,1 türk kahve fincanı yoğurt, 2 yemek kaşığı ayçiçek yağı ile birleştirelim.Akabinde 4 türk kahve fincanı un ve kabartma tozunu ekleyelim.Tüm bunları robot ile yaptım ben.En son diğer tarafta bekleyen şekerli yumurta beyazı köpüğünü nazikçe kek karışımına ekleyelim.Tahta kaşık kullandım bu aşamada çok fazla karıştırıp köpüğü söndürmeden.Güzelce yağladığım borcam cam tencereye boşalttım ve  170 derecedelik fırına atıp kürdan batırma yöntemiyle pişip pişmediğne bakıp çıkardım :)  Aslında kelepçeli kabı olmadığı için annemin,normal kek kalıbına mı köksem diye düşündüm.İyiki dökmemişim,küçük kek kalıbımızdan taşma ihtimali yüksek olabilirmiş.Zira ikki katı kadar kabarıyor.

 O akşam evdekiler tatlıya o kadar hasretmişlerki portakallı keki çikolata sos eşliğinde ılık ılık çayın yanında götürüverdiler :) Pandispanyayı kek olarak bitirdiler yani :)

Sonraki deneyimim ise muzlu rulo pasta oldu.

 Diğerine göre bir tık üst zorlukta diyebilirim :) Biraz el becerisi gerektiriyor bana göre.Rulo yapmak keki düzgün çıkartmak önemli.

Tarifi yine seymamirzahan.blogspottan. Tarifine linkten ulaşabilirsiniz.Ben zaten o görüntüden sonra hemen kalkıp yaptım :)

Uzun dikdörtgen borcamımı kullandım pandispanyası için.İnce bir kek olması gerekiyor rulo yapılacağından.Pişirdikten sonra altındaki kağıdı söküp başka bir yağlı kağıtın üzerine alarak yuvarlama alıştırması yaptım iç muhallebisini koymadan evvel çatlama olmaması için.

Original tarifinden farklı olarak, rulo yaptıktan sonra, içinin muhallebisinden dışınada bıçaksırtı ile sürdüm.Çikolata sos ve çilek ile servis ettim.Çok hafif bir pasta oluyor,kekinin lezzetini çok sevdim.

Çekirgesel 3. hareketim ise evlilik yıldönümü pastamız oldu :)

Hazır bir pasta almak hiç aklıma bile gelmedi zaten elimdeki pandispanya tarifi olduktan sonra herşey kolay geliyor.Bir -iki tecrübe ettin mi üşenmiyor insan :)

İlk pandispanya tarifinden yaptım yine.Malum evde iki kişi olunca,en küçük boy kelepçeli kabımı kullandım.Tarifide kalıba göre güncelleyerek 3 yumurta,3 fincan şeker,3 fincan un... kullandım.

Pandispanyayı ip yardımıyla ikiye ayırdım.Esasında 3'ede ayrılabilir yükseklikteydi.Tercih meselesi..

Hazır pastacı kreması kullandım.Tamam kabul ediyorum bunu yapmamalıydım ama vakit darlığında bu tarz ürünler çalışan hanımların eli ayağı oluyor :)

Eşimin en sevdiği pastadır,muzlu pasta.Hepde hani o pastanın arasına,üzerine konulan dilim muzlar daha arkanızı döner dönmez kararmaz mı! İşte artık karamıyorlar :) Limon suyu veya portakal suyu gibi asitli bir meyvenin suyuna batırmanız yeterli.

İkiye böldüğüm pandispanyanın üzerine pastacı kreması sürüp,üzerine muzları sıraladım.Muz demişken ithal muzların saman gibi tadsız hallerinden şikayet ediyorduk evde pastadan bir gün evvel.Aynı gün markette parmak kadar minik yerli muzları görünceki mutluluğum paha biçilemezdi :) Bal gibiydiler gerçekten.

Üzerine bir kat daha kremadan sürüp muzları kapattım.

Bıçak yardımıyla pastamın tüm yüzeylerini sıvadım.

Çilekler yavaş yavaş çarşıda pazarda yerini almaya başlamışken çilekle süslemek pastayı güzel olur diye düşündüm.Ortasına muzları,etrafına ise dilimlediğim çileklerden bezedim.

Daha sonra pasta etrafını dönmek için, geçen gün artan ufalanmış kakaolu bisküvim geldi aklıma.Artan malzemeler olunca az da olsa buzdolabı poşetlerinde muhafaza ediyorum.Güzelde denk geldi,pastama da renk geldi :) Bu illaki ufalanmış bisküvi olması gerekmez,evinizde olan kurabiye de olabilir yada meyve yine ..Güzelce avcumun içine aldığım ufakları hafifçe elimle kremaya yapıştırdım.

Kenarlarında fazla gelen bisküviyi tatlı kaşığı yardımıyla alarak temizledim.Son aşama olarak ufak bir cezvede 1 bardak su+1 tatlı kaşığı mısır nişastası+1 tatlı kaşığı şekeri şeffaf jelatinimsi kıvam alacak şekilde pişirip,pastamın meyvelerinin üzerine döktüm.Bunu meyvelerin kararmaması için yapıyoruz, evet benim muzlarım portakal suyuna yatırıldığı için zaten kararmayacaklar ama pastayı  keserken meyvelerin birbirine sıkı tutunmaları da gerekiyor öyle değilmi :) Bu sayede düzgün çıkan dilimlerim oldu.
Pasta yapmanın insan psikolojisi üzerindeki rehabilite özelliğini kimse reddetemez herhalde :) Ben çok keyif aldım.Bakalım sıra kimde ;)

SELAMETLE